Alles heeft twee kanten

‘Je hebt een positieve kant die het goede aantrekt, maar je hebt ook een negatieve. Als die overheerst dan kan het zijn dat een winti (een geest) jou negatief beïnvloedt. Bijvoorbeeld, stel je hebt moeite om dingen voor elkaar te krijgen. Deuren blijven voor jou gesloten. Dan moet er een ritueel voor jou worden uitgevoerd. Bij een deur. De geest die de deuren voor jou dicht houdt moet worden verjaagd. De negatieve kracht moet verdwijnen. Soms gebeurt dat met spreuken of met handelingen of met geur en reukwater… Het ligt er aan hoe de winti zich openbaart.’


Ome John van Radio ZuidOost heeft ons in contact gebracht met Earl Liefden, Loekoeman (ziener) en Abonuman (uitvoerder van rituelen).
Wij zoeken hem in Almere op. De schuur achter zijn huis is zijn heiligdom, zijn tempel, waar hij winti’s kan horen, zien, spreken, voelen, ervaren. Het ziet er heel erg spannend uit: kaarsen, panja’s en camisa’s (doeken voor vrouwen en mannen om je mee te bedekken), flesjes met drankjes, watertjes, kruiden, botten, messen, spiegeltjes, amuletten…

We moeten eerst met wat lotion onze handen en gezicht insmeren zodat we ‘schoon’ zijn. Het is niet de bedoeling dat ik vandaag word ‘gezien’. Dan moet ik eerst met een vraag komen en dan is het nog de vraag of dat iets met de geestenwereld te maken heeft.

Op naar de jungle (het Kottersbos) waar Earl nog twee heilige ruimtes heeft waar rituelen meestal worden uitgevoerd.
Vandaag moet de band worden doorgesneden van een overleden moeder die haar dochter niet wil loslaten. Dat gaat zelfs zo ver dat de moeder wil dat haar dochter ook dood gaat. Een rituele wassing, die buiten en geheel ontkleed moet plaatsvinden, en een uitdrijving moeten het meisje bevrijden van de geest van haar moeder. Dit zal een zware en heftige sessie worden.
Helaas is de familie niet op de hoogte gesteld van onze komst, waardoor wij er van af zien het ritueel bij te wonen. Terwijl Earl nog bezig is de blaadjes op het terrein weg te blazen (bij winti is moeder aarde, de natuur het belangrijkste gegeven en die moet je goed behandelen en schoon houden) druipen wij af.

Offeren

Deze week is in de moslim gemeenschap het Offerfeest gevierd, ook wel slachtfeest of het grote feest genoemd, ter nagedachtenis aan de profeet Ibrahim, die bereid was zijn zoon te offeren in opdracht van God. Toen Ibrahim zijn zoon ter ere van God met een mes wilde doden kwam er een engel die zei dat een schaap de plaats van de zoon mocht innemen.
In de Djame Masdjied Taibah moskee in de Bijlmer mochten wij alles bijwonen, filmen en fotograferen. Er zijn daar 300 schapen, lammeren en geiten geofferd. De rituele handeling van het slachten is, volgens de regels van de Nederlandse wet, in het slachthuis verricht. In de moskee zelf was de benedenverdieping omgetoverd tot een grote slagerij, waar de kadavers in stukken werden gesneden en in vuilniszakken verpakt. Een deel van het vlees moet worden afgestaan aan de armen. Maar, dat schijnt tegenwoordig niet meer zo eenvoudig te zijn.

Zingen, zingen en nog eens zingen

Dat is wat men doet bij de Evangelische Broedergemeente in Amsterdam Zuid-Oost.

In 1456 kwam een kleine groep mannen en vrouwen in de bergen van Noord Bohemen bijeen om een nieuw kerkgenootschap op te richten. Ze werden geïnspireerd door de woorden en geschriften van Jan Hus. Net als hij waren zij teleurgesteld in de kerk van hun tijd. Zij werden onderdrukt en achtervolgd. In de vrede van Münster en Osnabrück van 1648, die een einde maakte aan de godsdienstoorlogen in Europa, kreeg de Broedergemeente geen status als gevestigde kerk toegekend. Echter in het verborgene leefde het geloof door. In 1733 vertrokken jonge zendelingen naar o.a. Suriname voor zendelingenwerk.
En zo spreken wij in 2010 in het Kerkcentrum 'DE NIEUWE STAD' met Rita Harry (afkomstig uit Suriname) over de nog steeds bestaande Evangelische Broedergemeente.

Zingen is bij dit geloof een ritueel. Er wordt gezongen bij een verjaardag (men komt bij je aan de deur), een begrafenis, een belijdenis, een geboorte, eigenlijk bij alle belangrijke gebeurtenissen in het leven wordt er gezongen.

En dan hier de Colours of God van de Broedergemeente in Amsterdam-Zuid-Oost met: Ik heb het gevonden..........