Ome John

'Dag huisje we zijn er weer... Dat is belangrijk, de geest begroeten die in je huis woont. Dan weet hij dat je er weer bent en kan hij zich rustig houden. Of als je op vakantie gaat en in een hotel kamer binnenkomt. Dan zeg ik altijd 'kamertje ik kom hier binnen en kom logeren voor twee weken'. Als het niet goed voelt, als er geen goede geest huist dan vraag ik een andere kamer.' Magda, van Chinees Surinaamse afkomst en bewoonster van Foe Ooi Leeuw, het Chinese ouderenhuis in de Bijlmer, houdt strak vast aan dit ritueel.

Binnen de Surinaamse gemeenschap zijn dit soort rituelen, om geesten gunstig te stemmen, wijdverbreid.
Ome John van Radio ZuidOost weet hier alles van. Wij zijn maar een klein cirkeltje binnen het geheel, maar de onzichtbare wereld, de demonenwereld is vele, vele malen groter. Ze kunnen je kwaad doen, maar ze beschermen je ook, tegen de buitenwereld.

Volgende week gaan wij een uitzending van Ome John bijwonen, dan gaat hij ons alles uitleggen over het ritueel van een nieuw huis binnen stappen, over het schoonmaken met 7 geesten water en het inwijdingsritueel.

Toeval bestaat niet! Ome John vraagt Nynke welk sterrenbeeld zij is: weegschaal. Ome John ook, 14 oktober is zijn verjaardag. Dat is precies de verjaardag van het zusje van Nynke dat 5 jaar geleden is overleden. 'Jullie zijn op een missie met dit project', zegt Ome John.

Ome John heeft voor mij ook een Loekoeman geregeld, met hem maak ik binnenkort een afspraak. Maar een Loekoeman is alleen een ziener. Als er iets is moet ik naar de Doeman...

Ome John

Sacrale dans met Nel

In de flat Florijn woont Nel. Zij geeft sacrale dansles bij de Protestantse gemeente in de Nieuwe Stad. Het is een ritueel wat inmiddels bij de Protestantse gemeente in Zuid-Oost hoort. Vele culturen komen dansen bij Nel. Hier Nel aan het woord:

'Eigenlijk is de sacrale dans een weg die je gaat. Die weg kan soms heel snel gaan, of gaat even terug of buigt naar het midden (om je op te laden), of helemaal naar buiten. Daar zitten dus al die betekenissen in: dat teruggaan is bijvoorbeeld even een pas op de plaats maken; een soort bezinning, een levensweg. In feite is het een simpele dans. Je kan ook vier stappen naar voren gaan en dan even wiegen, dat is gewoon in balans, even helemaal bij jezelf komen en dan weer op weg gaan.
Maar je kan ook achteruit draaien en dat heeft te maken met vertrouwen. Je hebt op je rug geen ogen, dus je moet erop vertrouwen dat het goed gaat.
In de herfst dansen we vaak een slangendans. Er wordt een poortje gevormd door de gemeenschap en de dansers vormen een grote kring om vervolgens als slang onder het poortje door te gaan. Daarmee schraap je zogenaamd de slangenhuid af.
Ik verzamel ook weleens herfstbladeren en geef iedereen in de kerk een blad. Met dat blad kan hij dan iets loslaten dat hij kwijt wil.
Wij vormen altijd een kring. Er is dus altijd een midden, meestal met bloemen of kaarsen,
die het licht en leven symboliseren.'.

Hier laat Nel heel snel wat zien aan ons: